23 maart – 27 maart 2025
Toetje in Rio
Toetje van de reis
De vlucht vanaf Montevideo gaat snel en gemakkelijk. Vanaf het vliegveld in Rio nemen we een Uber naar de stad. Het is spitstijd en dat is ook in dit deel van de wereld filerijden. We hebben een hotel geboekt in de wijk Copa Cabana, een paar straten achter het beroemde gelijknamige strand. We eten op een terrasje op straat, er speelt een band en we kijken onze ogen uit naar alles en iedereen die voorbij komt. Lekker om weer even in het tropische Brazilië te zijn. Het eten is heerlijk! Moqueca met casave frietjes. Het deed ons gelijk denken aan vorig jaar in Paraty. We genieten! We lopen nog langs de boulevard waar van alles wordt verkocht.
Christo
We gaan de toerist uithangen! Met een Uber rijden we naar het treintje wat naar het Christus beeld gaat. We moeten lang in de rij staan maar hebben uiteindelijk wel een fijn plekje in het treintje zodat we een filmpje kunnen maken. Het beeld staat op een sokkel van 8 meter hoog. Het beeld op zichzelf is 38 meter hoog. Als we aankomen staat het beeld in de wolken maar als de wolken even verdwijnen wordt het zichtbaar en kunnen we een paar foto’s nemen. Van het uitzicht kunnen we maar even genieten want de wolken komen snel terug.
Als we weer met het treintje naar beneden willen staat er weer een immense rij. Pff, hier hebben we echt geen zin in. Op de kaart hebben we gezien dat er ook een wandelpad naar beneden gaat. Het is een prachtige maar ondanks het afdalen een best pittige wandeling, beetje modderig soms, klauteren over stenen en riviertjes. We zijn qua schoeisel en kleding niet echt voorbereid maar het gaat uiteindelijk prima. Gaaf dat dit tropisch bos bestaat midden in een wereldstad. We zijn vrijwel alleen en we zien ook nog een toekan!!
Eenmaal beneden in de stad nemen we weer een Uber naar ons hotel, tijd voor een siësta. ‘s Avonds gaan we heerlijk eten bij restaurant Aprazivel, echt een aanrader met prachtig uitzicht over de stad!
Escadaria Selarón
Met alweer een Uber (kost bijna niets hier) rijden we naar de wijk Lapa. Jorge Salerón, een kunstenaar uit Chili, kwam hier in 1990 wonen. Zijn levenswerk werd het opknappen en betegelen van de trappen (215 tredes). Daarvoor gebruikte hij in eerste instantie materialen en tegels die hij in de straten van Rio kon vinden. Later kreeg hij vele tegels gedoneerd van bezoekers van over de gehele wereld. Een terugkerend motief op de door hem met de hand beschilderde tegels is een zwangere Afrikaanse vrouw. Het is genieten om het te zien maar er zijn wel erg veel toeristen.
We lopen de trappen omhoog en vandaar dalen we weer af naar de “Nieuwe kathedraal” oftewel Sint Sebastiaan Kathedraal genoemd naar de beschermheilige van Rio de Janeiro. De kathedraal werd gebouwd ( 1964-1979) omdat de oude kathedraal te klein werd. Hier kunnen 20.000 mensen in. Oneerbiedig gezegd ziet het er van buiten uit als een koeltoren van beton. Binnen is het glas ook in beton verwerkt, op zich wel indrukwekkend…en in ieder geval is het binnen inderdaad lekker koel! Genoeg toeristische dingen gedaan, de suikerberg met kabelbaan slaan we over, we gaan (deze keer met de metro) terug naar ons hotel en daarna naar het strand aan de Copa Cabana.
Copa Cabana
We huren een (te dure) strandstoel maar dan heb je ook wat. Relaxed sfeertje onder de parasol, muziekje en mensen kijken. Dames met veel te grote billen in veel te kleine broekjes is hier de standaard lijkt het. We bestellen een Caipirinha. Dit is de bekendste Braziliaanse cocktail en wordt gemaakt met cachaça, suiker en limoen. Heerlijk!
Einde reis
De volgende dag vliegen we alweer naar Nederland. We hebben nog een rustige laatste dag. Ik ga nog naar de kapper en Bien leest een boek aan het zwembad op het dak van ons hotel. We zien nog een prachtige lucht en Christo zwaait ons uit tussen de wolken. Deze dagen in Rio waren geweldig met dank aan Jochen, die voor ons de highlights had opgeschreven bij Chacra Holandesa!.
De afgelopen vijf maanden zijn voorbij gevlogen. Begonnen in de wereldstad Buenos Aires en geëindigd in wereldstad Rio de Janeiro. En daar tussenin een prachtige reis door Uruguay, Argentinië en Chili met als absoluut hoogtepunt een cruise naar Antarctica. Deze reis was ook bijzonder omdat Pieter en Janne met hun partners Kirsten en Martijn op bezoek zijn geweest. Dat maakt weer een cirkeltje rond naar waar het allemaal mee begon in 2006. Toen we begonnen aan de eerste reis met Kasa, toen nog met drie kleine kinderen. Nu moet Stijn nog langs komen!
